Medisch Committee Nederland Vietnam.

Een paar plaatjes van de ontvangst. 

MCNV doet hier geweldig werk. Ze zijn begonnen om slachtoffers van Agent Orange te ondersteunen en zetten hun werk nog steeds voort. 

Voorbereiding Cup Song

Mango Kiwi Ananas 

Hallo allemaal, vandaag zaten we om zeven uur weer aan een heerlijk ontbijt. Rond half acht zijn we de bus in gegaan richting het opvangcentrum voor gehandicapten. Wij waren hier niet als enigen, 15 leerlingen van een high school in de buurt waren ook aanwezig. We kregen een presentatie over 

Medisch Comité Nederland-Vietnam en hoe het opvangcentrum zich door de jaren heen heeft ontwikkeld. Toen het opvangcentrum werd opgericht was het een special school, maar ondertussen is het meer een support centrum. De kinderen waar wij mee in contact zijn gekomen waren allemaal doof of slecht horend. Dit opvangcentrum was de eerste in Vietnam en dient nu als voorbeeld voor vele andere centra die door de regering worden opgericht. In de provincie Dak Lak nu wordt ongeveer 80% van de kinderen met een beperking opgevangen. Na de presentatie kregen we een paar optredens van de dove leerlingen en hebben wij ook 2 liedjes en een dansje opgevoerd. Toen was het lunchtijd voor de leerlingen en zijn een paar van ons mee gegaan om een kijkje te nemen op de high school van de andere leerlingen die er ook waren. Hierna zijn wij zelf ook gaan lunchen. Om twee uur zijn we weer bij het opvangcentrum aangekomen voor het middagprogramma, de kinderen van de high school waren we nu niet meer bij. We hebben de speeltuin van de kinderen opnieuw geschilderd en hebben een beetje met ze gespeeld. Karel heeft foto's gemaakt en afgedrukt zodat we deze ingelijst en al aan de kinderen konden geven. De kinderen waren allemaal super lief en leken heel enthousiast dat we er waren en met ze speelden. Het communiceren was soms best lastig omdat ze doof zijn, maar we zijn er allemaal goed uitgekomen en hebben een super leuke dag gehad! Rond 1700 waren we weer in het hotel. Iedereen had nog even vrije tijd en om 19.00 u kwamen we weer bij elkaar om te eten. Voor ons was dit een van de leukste dagen! 

                                                         

Marije en Marieke

Goed of fout

Ga je wel of niet op een olifant voor een ritje? Een dilemma. Programma werd ons aangeboden door Medisch Committee Nederland Vietnam. Maar was het een goed idee? Cis en Birgit schrijven er later iets over. 

Eerst toch een paar plaatjes voor de vroege ochtend. 

Hallo allemaal, 

Vanmorgen zijn we voor het eerst wakker geworden in ons nieuwe hotel. Het ontbijt was een buffet met allemaal lekkere dingen. De bus vertrok om half 9 en we vertrokken naar een prachtige plek met veel vijvertjes, een mooi terras, en prachtige hutjes. Daar moesten we tot 10 uur wachten op onze gids voor deze dag, die kwam invliegen vanuit Hanoi. Toen ze er was zijn we naar een plek gereden waar we ons konden verkleden in traditionele kleding die mensen op koffieplantages dragen. Daar hebben we thee gekregen en toen zijn we richting de olifanten gereden. Onderweg zijn we nog even gestopt om te lunchen. Rijst, kip, ei, van alles wat eigenlijk. We reden door naar de olifanten en daar kregen we de vraag: wie wil er op de olifanten rijden? Daar was toch wel wat discussie over, de olifanten zijn mishandeld om zo tam te worden. En we zijn natuurlijk hier in Vietnam voor bewustwording, dus dat is wel een beetje tegenstrijdig. Maar ja.. Hoe vaak in je leven kun je op een olifant rijden midden in Vietnam? Om die reden hebben de meeste mensen wel gereden maar wel een beetje met een dubbel gevoel. Het standpunt van de mensen die niet gingen was dat ze met het idee in hun achterhoofd dat de olifanten mishandeld waren voor het vermaak van toerisme, niet op de olifant konden. Het standpunt voor de mensen die wel gingen was: de kaartjes waren al gekocht dus als ik niet was gegaan was iemand van de begeleiding gegaan, 1 iemand meer of minder verandert niks voor de olifanten. Birgit heeft het niet gedaan en Cis heeft het wel gedaan, het was een geweldige ervaring. Het is uiteindelijk wel goed dat we erheen zijn gegaan omdat we nu hebben gezien hoe erg het er eigenlijk aan toe gaat, en zouden we bereid zijn om ons hier voor in te zetten. Na de olifanten zijn we naar een soort botanische tuin gegaan waar we in een bootje konden varen en we hebben daar een ijsje gegeten. Terug in het hotel hebben we de verjaardag van Aagje en Karel gevierd, Karel is eindelijk 14 jaar geworden en dus nog steeds de jongste van de groep..... En hierbij heeft hij ook nog steeds het meeste gebrek aan humor (still love you tho). Met 3 prachtige taarten hebben we de dag afgesloten. Om nog even terug te komen op de botanische tuin, volgens ons hebben de begeleiders daar de inspiratie voor veel van de lunches vandaan, er was namelijk een enorm standbeeld van een banaan!

Kusjes knufs Birgit en Cis

P.S. 

We vonden dat de blog wel wat humor kon gebruiken

Veilig op bestemming.

Lange bustocht. Maar met een luxe slaapbus ging de reis prima. 

Mekong taxi naar het dorp 

Stinkers. Durian. 

(Nog niet) JARIG

Vandaag ik, morgen Karel. 

De dag begon goed. Een lange reis voor de boeg, vandaar onze plannen om voor dag en dauw te vertrekken. Na overleg met de buscompany werd duidelijk dat de bus pas om 9 uur in het dorp aan de rivier kon zijn aangezien de trip vanaf Saigon een uur of drie zou duren. Toch een beetje uitslapen dus. Half 8 ontbijt, 8 uur aan boord van de drie bootjes die ons over de Mekong naar het dorpje brachten. 

Als goede Nederlanders stonden we op tijd met al onze bagage klaar op de afgesproken plek. Nog geen bus. Bellen leverde de boodschap op dat het nog een anderhalf uur zou duren. De bus stond nog bij de ferry een eind verder en het was druk. 

Drie kwartier later komt het bericht dat de bus te groot is voor de ferry. Kunnen we terug met bootjes naar die veerboot? Nee. Wegens zondag zijn alle bootjes in gebruik. Taxi's zijn er niet. Wel kunnen we achterop 22 scooters, maar wegens de vele souvenirs en presentjes voor jullie, is onze hoeveelheid bagage aardig toegenomen. 

We zien een pick-up truc en deze is bereid ons in drie porties weg te brengen. De eigenaar maakt als goed ondernemer gebruik van de situatie en verdient er een aardig extraatje mee.

Het ritje in de pick-up voert ons langs bananenplanten vol met dikke trossen, mangobomen en papaja's. Alle tinten bougainville, grote hibiscusbloemen en nog mij onbekende gele struiken maken de trip tot een mooi verjaardagskado. 

Lopend gaan we met de boot over. Behalve de gebruikelijke scooters met hele gezinnen er op, inclusief twee kleintjes, is er ook iemand met 4 geiten als bagage en een aantal met opgepakte piepkuikens. Aan de overkant blijkt een geweldig luxe bus met slaapstoelen op ons te wachten. De warrige start is meteen vergeten en vergeven. De lange tocht begint goed. 

Nu halverwege. We zijn pas laat op de bestemming. 

Ik doe een snelle blog in een cafeetje. 

Ananasboot 

Geiten in de fietstas

Indruk van de Ferry. 

thứ bảy (zaterdag)

Vandaag stond er een boottocht naar de floating market op het programma. Daarom moesten we om 7 uur al aanwezig zijn bij het ontbijt zodat we om half 8 konden vertrekken. De boottocht er naartoe was al heel indrukwekkend. De boten die we hebben gezien werden niet alleen gebruikt om handel mee te drijven maar ook om op te leven. We hebben toen aangelegd bij een boot om vruchten te eten en uit een kokosnoot te drinken. Daarna zijn we doorgevaren naar de markt. Deze markt was heel anders dan de toeristische markt in ho chi minh city. Er werd vooral voedsel verkocht. Met name het slachten van de dieren was zeer heftig om te zien. Er werden bijvoorbeeld vissen en kikkers levend gevilt. Ze hadden een lijdensweg om het vlees zo vers mogelijk te houden. We hebben zelfs kikkers gezien zonder huid die nog wel rond aan het springen waren. Ook voor de kippen en eenden werd niet heel goed gezorgd. Hier is dit heel normaal om in het openbaar te doen, maar in Nederland gebeurt dit ook maar daar houden de bedrijven het verborgen. We werden wel opgevrolijkt door alle soorten tropisch fruit in felle kleuren. Daarna voeren we door naar een fabriek waar rijst, snoep en drankjes werden gemaakt. Dit mochten we ook allemaal proeven, en dat was een hele leuke ervaring. Om ongeveer half 12 gingen we weer naar het hotel en hadden we de hele dag vrije tijd. We hebben gewandeld, gezwommen en spelletjes gespeeld. Om half 6 was het tijd voor het diner, en hierbij hebben we traditionele Vietnamese pannenkoeken gegeten met groente erin. Het was een zeer geslaagde en relaxte dag aan de Mekong rivier!

Groetjes Bas en Mariëlle

Good morning from Vietnam

Even een paar plaatjes om goed bij wakker te worden. 

Tocht over de Mekong Delta naar de drijvende markt. 

Fairforward

Gisteren vertrokken we rond 9:00 uur Vietnamese tijd. Onze eerste bestemming was de werkplaats van fairforward ( een papier fabriek), bij fairforward maken ze (vooral) bakjes en onderzetters. Hier mochten wij ook zelf aan de slag om bakjes te maken, dit was makkelijker dan gedacht en heel leuk. Na ca. twee uur, vertrokken wij naar de opslagplaats om te lunchen. Na de lunch, werd een presentatie gegeven over Mai. Mai is de organisatie waar de fairforward fabriek een onderdeel van is. Na de presentatie, reden wij naar de showroom/ winkeltje, waar velen van ons handgemaakte papieren producten hebben gekocht. 

Rond 17:00 uur gingen wij gezamenlijk lopend naar het restaurant, echter er bleek een verrassing op ons te wachten, namelijk dat wij naar het Operahouse in Ho Chi Minhcity naar de A O Show mochten. Iedereen vond het heel leuk en bijzonder. 

Het restaurant waar wij aten was 'Noir'. Noir is niet zomaar een restaurant, want je eet daar in het duister. In het restaurant ervaar je hoe een blinde leeft. Het tweede bijzondere van dit restaurant is dat de bedienden zelf ook blind waren, dus zowel de persoon die eet als de mensen die serveren, zien niets. Dat was een onvergetelijke ervaring. Daarna moe maar vol nieuwe ervaringen terug naar het hotel. 

Het was een zeer geslaagde dag! 

Groetjes, 

Jessica Rona en Filine Hondelink